Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb. Ik leef nog altijd, het viruske heeft mij niet te pakken moesten jullie al ongerust zijn. Mijn eerste blog van het jaar 2020 terwijl het jaar al voor 1/4 voorbij is. Moeilijke tijden, weinig energie om in mijn pen te kruipen.
Amaai, wat is me dat zeg, corona-crisis. Hadden we een regering gehad, dan konden ze misschien alle toeristen in februari al tegengehouden hebben dan zaten we nu niet in de penarie.
Jullie weten het misschien nog niet, maar ik kreeg het altijd maar moeilijker om zelf naar de winkel te gaan en zeker omdat ik geen auto heb. Ik bestel dus al sinds eind vorig jaar iedere week bij Delhaize voor de volgende week en pik hier en daar interessante promoties mee. Wat ik nodig heb, duid ik in mijn winkellijstje aan in de app en wanneer ik dan bestel, is het maar het lijstje naar het winkelmandje overbrengen, tijdslot kiezen en bevestigen. Klaar is kees op 5 minuten. Betaling gebeurt met de kaart wanneer de chauffeur komt leveren. Vorige week vrijdag wou ik net hetzelfde doen voor deze week, hallo zeg, anderhalf uur tegen dat het gelukt was. Uiteindelijk zelfs dubbel besteld, maar netjes terug 1 bestelling geannuleerd.
Vandaag is de dag van de levering. Fingers crossed dat ze komen en het zal verrassing zijn wat ze allemaal mee hebben. Ik had al min of meer een vermoeden dat ik niet mijn volledige bestelling zou hebben aangezien dit vorige weken ook wel eens voor viel dat een product niet beschikbaar is. Oef Delhaize komt leveren en ik bedank de chauffeur. Helaas ontbreekt toch wel een groot deel. Geen probleem, ik heb er alle begrip voor en aangezien ik nog ver voor dat corona in beeld was slim geshopt had, kan ik er wel eventjes tegen. Wat tegenviel was dat de kattenbakvulling er niet bij zit. Met 3 huiskatten heb ik die echt wel nodig. Volgende week werk ik terug voltijds, dus het moet vandaag op mijn vakantiedag dat ik op zoek moet naar die kattenbakvulling. Ik zag al het doemscenario dat ik na 7 winkels van pure miserie in mijn buurman zijn tuin aarde sta te scheppen want mijn tuin heeft alleen maar een terras.
Hopla ik ben nog maar 10 stappen verder en ik word al tegen gehouden door de politie. Ik denk al “Oh nee, nog geen nieuws gevolgd, zal volledige lockdown zijn en ze pakken mij al op”. Maar nee hoor, ze vragen mij of die camionette wijzend naar deze die de weg verspert van mij is. Denk je nu echt als ik een camionette bezit met een boodschappencaddy op stap ga? Ik antwoord hun vriendelijk dat ze niet van mij is en dat ik zelfs geen auto bezit. Helaas stellen ze mij geen lift voor, zou eens wat anders zijn naar de winkel vanachter in de combi. Dan maar te voet naar het station stappen. Holy moly shit, de deurklink van het station blinkt. We staan met 2 te wachten op het perron en ik zie de poetsman, dus ik maak van de gelegenheid gebruik om hem te bedanken om het station proper te houden. Trein komt aan met 6 rijtuigen, ik neem de laatste 3 rijtuigen en de andere persoon de eerste 3 rijtuigen. Geen levende ziel gezien op de trein. En een dode ook niet, gelukkig maar want dat zou niet goed zijn. Amaai zeg, de knoppen om de deur te openen blinken ook. Prima service van de NMBS, wat ze anders ook leveren, maar de reizigers houden het nooit proper.
Bij de Delhaize aangekomen staat er verplicht een kar te gebruiken, hmmm lastig met een boodschappencaddy, maar we trekken onze plan wel. Gelukkig geen wachtrij en mag ik direct binnen. Ik ben het niet gewoon om met een kar rond te rijden, meestal pak ik een mandje of hou ik het bij mijn caddy aangezien deze gemakkelijker manoeuvreren in een drukke winkel. Lege rijen heb ik niet opgemerkt want ik ben direct op mijn doel afgegaan zonder anderen omver te karren. Wat was mijn enthousiasme groot toen ik nog 2 pakken zag staan, helaas niet mijn favoriete voorgemaakte pakketjes. Ik heb er eentje genomen en het andere laten staan voor de volgende. De verleiding was wel groot als autist om ze toch beide te nemen zodat ik volgende week niet buiten moet, maar ik heb de verleiding weerstaan. Er zullen nog wel eigenaren op zoek zijn naar kattenbakvulling, misschien wel werkende mensen die blij zijn na hun werkdag toch dat nog te vinden in de winkel.
Op de terugweg gaan de slagbomen net voor mijn neus dicht en ik hoop dat het voor de trein richting Antwerpen is, maar helaas het is de trein naar Essen. Ik kijk of hem niet te ver doorrijdt want dan haal ik het misschien nog. Yes, valt goed mee, als de lichten terug wit zijn, zet ik een spurtje in naar het perron. Dank je wel vriendelijke treinbegeleider om te wachten op mij. Ook de treinbegeleider krijgt een dikke dank je wel van mij.
En nu ben ik vermoeid van mijn avonturen en ga ik de rest van de namiddag Netflix zien vooraleer ze de kwaliteit van HD verlagen, maar de prijs zullen ze wel niet mee verlagen…
Aan iedereen die het moeilijk heeft met social distancing, maak gebruik van sociale media, technologie om in contact te blijven met anderen. Als autist heb ik daar veel minder last van want welkom in mijn wereld waar social distancing de regel is. Word je echter depressief, zoek hulp. Mensen zijn niet gemaakt om lang in afzondering te leven zonder verbinding met anderen (allé 99,9% van de mensen dan toch). Er worden ook volop initiatieven genomen om via live chats, chatboxen,… contact te houden. Gisteren heb ik er ook eentje gejoined van Genderspectrum. Deze houden ze ter vervanging van de live bijeenkomsten van het Chit chat café iedere eerste woensdag van de maand. De eerste editie heb ik gemist omdat mijn autistisch paniek van nieuwe dingen het overnam en de tweede editie heb ik gemist omdat de reuma roet in het eten gooide. Ik keek echt uit naar de editie van april. De chatbox, wat ik al 20 jaar niet meer gebruikt heb, is een goed opstapje voor mij om al kennis te maken vooraleer ik ze live ontmoet. Ik heb gisteren hele fijne nieuwe mooie personen leren kennen.
Als afsluit maak ik nog van de gelegenheid gebruik om alle werkende mensen te bedanken, ben je nu chauffeur, treinbegeleider/bestuurder, zorgverlener,… maakt niet uit. Jullie blijven aan het werk voor ons. Dikke dankjewel en hopelijk komen de hamsteraars tot inkeer.