Titel: Ik ontsnapte uit Auschwitz
Auteur: Rudolf Vrba
ISBN: 9789401901468
Uitvoering: e-book
Beschrijving:
Alweer de vierde druk van dit waar gebeurde relaas van de Slowaak Rudolph Vrba. Zijn verhaal is meeslepend geschreven, maar is tegelijkertijd confronterend en indringend. Het leest als een roman, maar er is niets fictief aan zijn beschrijving van het kampleven, het systeem achter de massamoorden, zijn gevangenschap en ontsnapping. Incusief zeven bijlagen, waaronder de originele Auschwitz-Protocollen. Hiermee waarschuwde Vrba de geallieerden onder andere voor de aanstaande deportatie van Hongaarse Joden.
Persoonlijke mening:
Ik ontsnapte uit Auschwitz is een waargebeurd verhaal geschreven door een overlevende Rudolph Vrba. Het boek leest heel vlot want het is in een boeiende verhalende stijl geschreven. Je vergeet bijna dat het nog steeds gaat om vreselijke gruweldaden die de mensheid gekend heeft.
Wegens een goed staaltje psychologische manipulatie is Nazi-Duitsland erin geslaagd om de massamoorden te plegen en lang verborgen te houden. Onwetende joden werden beloofd dat ze geherlocaliseerd gingen worden en daar een nieuw leven konden opbouwen. De schrijver heeft in verschillende kampen gezeten, heeft verschillende functies uitgeoefend en heeft verschillende keren de dood te snel af geweest door gelukkige toevallige omstandigheden. Het idee om te ontsnappen vormde zich vrij snel, maar de uitvoering was niet zo gemakkelijk. Veel gevangenen hebben het geprobeerd, weinig tot geen zijn geslaagd.
Uiteindelijk slaagt zijn poging en kan hij de rest van de wereld op de hoogte brengen wat de “herlocatie plannen” van de Duitsers werkelijk zijn. Al een bijna even moeilijke taak als het ontsnappen want in die tijd was het ondenkbaar dat een volk zou in staat zijn tot zo’n gruweldaden. Je zit echt wel op het puntje van je stoel van spanning. Ik zat zo in spanning dat ik echt wel wou weten hoe het met de Hongaren afliep dat ik het boek vanaf de ontsnapping in 1 ruk uitgelezen hebt.
Na het verhaal zijn er ook een aantal bijlagen toegevoegd die niet meer zo vlot lezen want deze hebben meer een zakelijke stijl. Je staat toch verbouwereerd van alles. Wat mij het nog het meest kwaad maakte is dat sommige SS’ers er met een lichte gevangenisstraf of zelfs de vrijspraak zijn vanaf gekomen. Hier deel ik de mening van de auteur dat ze op zijn minst de doodstraf verdienen.
Met zijn boek wil hij ook dat niemand de Holocaust ooit vergeet en dat het een waarschuwing voor de toekomst is zodat de geschiedenis zich niet herhaald. Laten we hopen dat de mensheid inderdaad zijn les geleerd heeft. We zijn bijna een eeuw verder en ik denk niet dat het nog zo gemakkelijk zou gaan om een gans volk van overal ter wereld uit te moorden zonder dat de rest van de wereld het weet. Alles wordt op sociale media en internet gezwierd. Je zou al eerst het internet over heel de wereld plat moeten leggen, wat op zich al heel verdacht zou zijn. Aan de andere kant, als je er wel zou in slagen (wat ik niet promoot, ik ben hypothetisch bezig), dan zou de economie van geconfisqueerde goederen wel op volle toeren draaien. Iedereen heeft tegenwoordig een smartphone, een tablet, een laptop,…
Rating:
★★★★★
AANRADER
Hebban Reading Challenge 2019
Juli – Lees een waargebeurd verhaal.
Hetgeen ik weet over de Tweede Wereldoorlog is hetgeen we op school geleerd hebben. Het is niet onmiddellijk een thema waar ik informatie van opzoek, boeken lees, documentaires zie of films bekijk. Als kind vond ik dat maar een heel luguber thema en ik heb mijn natuurlijke afkeer behouden.
Dit is het mooie aan de Hebban Reading Challenge dat je gestimuleerd wordt om buiten je comfortzone te komen. Het boek stond in solden een tijdje geleden en had het mij aangeschaft.
Mijn beeld als kind van de “douches” was dat er na de “douche” niets meer overblijft, dat de mens volledig verdwenen was zoals een bijtend zuur alles laat verdwijnen en dat de “douche” dus direct gebruiksklaar was voor de volgende lading. Ik had totaal geen besef van dat joden dus de doden uit de gaskamers moesten halen en die moesten verbranden of later naar crematoria brengen. Misschien maar best ook dat ik dit als kind er niet bij wist want het was al luguber genoeg. Nu als volwassene heb ik het hele beeld en het moet toch vrij onmenselijk zijn om je soortgenoten voor je ogen te zien sterven van uitputting, mishandeling of van de gaskamers.
Musquito 